‘Osteopathie zou veel bekender moeten worden’

‘Eerlijk gezegd had ik nog nooit van osteopathie gehoord, maar mijn collega wees me er tien jaar geleden op’, blikt Shalini Jariam terug. ‘Ik was net terug van zwangerschapsverlof en vertelde haar dat mijn vier maanden oude zoontje een voorkeurshouding had en al helemaal een afgeplat hoofdje begon te ontwikkelen. Ik wist me geen raad. Wat kon ik daaraan doen? Volgens haar kon een osteopaat dit beslist verhelpen.’

 

Voorkeurshouding

De jonge moeder ging meteen op internet naar informatie zoeken. ‘Ik zocht specifiek naar osteopathie voor kinderen en zo kwam ik bij Saskia terecht. Volgens mij heeft ze mijn zoontje vier of vijf keer behandeld. Niet alleen zijn voorkeurshouding was verdwenen, maar hij snakte ook niet meer naar adem als hij zijn flesje dronk. En hij sliep gewoon weer goed. Wauw! Ik heb vervolgens aan iedereen die het maar wilde horen verteld, dat ze met hun kindje naar een osteopaat moesten gaan wanneer een reguliere arts hen niet kon helpen.’

Armpje

Ook met haar tweede zoontje kwam Shalini bij Osteopathie Veerkracht terecht. ‘Dat was eigenlijk ook weer een paar maanden na de bevalling. Het viel ons op dat wanneer hij in de box lag en je een speeltje boven hem hield, hij altijd alleen maar zijn rechterarmpje omhoog bracht en nooit zijn linkerarmpje. Toen we dat meldden bij het consultatiebureau werden we doorverwezen naar de kinderarts. We hebben alle ziekenhuizen in Amsterdam gezien en moesten uiteindelijk maar fysiotherapie gaan proberen. Nou, dat gingen we toch echt niet doen met zo’n hummeltje van vier maanden oud’, zegt Shalini nog helemaal verontwaardigd als ze eraan terugdenkt. ‘Wat we wél hebben gedaan, is contact opnemen met Saskia. Zij heeft hem drie of vier keer behandeld en sindsdien kon hij zijn linkerarmpje wel goed gebruiken.’

Nooit meer aan osteopathie gedacht

De jaren gingen voorbij en het ging goed met Shalini’s beide jongetjes. ‘De zorgen begonnen eigenlijk pas weer toen ons derde zoonje geboren werd. Toen hij 2,5 jaar oud was, kon hij nog steeds niet praten en zijn voetjes stonden scheef. We gingen al twee jaar lang met hem naar logopedie en fysiotherapie. Ik werd er doodmoe van’, weet Shalini nog precies. ‘Toen ik het daar weer eens over had met mijn moeder vroeg ze mij waarom ik met hem niet eens naar die mevrouw ging waar ik met de twee oudsten ook was geweest. Misschien kon zij iets voor hem betekenen. Maar natuurlijk! Waarom had ik daar zelf nooit aan gedacht?’

Blokkades behandeld

Shalini nam meteen contact op met Saskia. ‘Ik ben er in totaal vier keer met hem geweest. Hij had overal blokkades zitten: bij zijn tongetje, gehemelte, achterhoofd, borstbeen en ruggetje. Na de tweede behandeling kon hij praten zonder dat er spuug langs de zijkant van zijn mondje liep. Na de derde sessie stonden zijn voetjes veel rechter met zijn teentjes naar voren zonder dat ik hem daar 160 keer per dag aan moest herinneren. En na de laatste keer begon hij al duidelijker te spreken’, klinkt het enthousiast.

Leuke dokter

‘Sindsdien hoort Saskia echt een beetje bij ons’, lacht Shalini. ‘Laatst had onze middelste last van buikpijn. We dachten eerst dat het stress was, maar het kwam steeds weer terug. Dankzij osteopathie heeft hij nu geen buikpijn meer. Saskia is heel hartelijk, open en behulpzaam. Niets is haar te gek. Je kunt alles tegen haar zeggen. Met de kinderen is ze ook zo open en warm. De kinderen noemen haar ‘die leuke dokter’ en vinden het helemaal niet vervelend om naar haar toe te gaan.’

Nog veel te onbekend

‘Als ik in mijn omgeving iemand hoor die met bepaalde klachten rondloopt, wijs ik ze altijd op osteopathie. Daar ben ik echt een voorstander van. Ik zou willen dat er meer bekendheid over kwam. Het valt me echt op dat heel veel mensen er nog nooit van hebben gehoord. Of ze denken dat het iets zweverigs is. Iets met hocus pocus en wierookstokjes of zo. Maar dat is absoluut niet het geval. Ik zou willen dat veel meer mensen ervan hoorden en zich realiseerden hoe goed het kan helpen bij zoveel verschillende klachten bij zowel kinderen als volwassenen.’